PERAWATKU AYU
Para
dokter lan perawat padha kumpul persiapan kanggo operasi ning ruang UGD. Kasus
operasi iki bocah umur limang taunan sing nduweni penyakit kanker. Ana dokter
ahli bedah, dokter khusus penyakit njero, dokter anak lan saperangan perawat. Wong
tuwane bocah iki lan kabeh kulawargane padha nunggu ning njaba. Ana praupan
sedih lan was-was. Dibo, jenenge bocah sing nduwe penyakit kanker kuwi. Bocahe
bagus, pinter lan cekatan. Dibo anak siji-sijine saka pasangan bapak Yudi lan
bu Tanti. Sawetara sejam setengahan para dokter padha metu, perawat ngresiki
piranti sing isih kececer ning njero ruangan. Kringet kemucur saka dokter
Syamsul, dokter anak sing ngawasi Dibo.
“Kepriye
pak dokter kahanane anakku”
“Mangga
menyang ruangan kula pak…bu…”
Langkah
sing krasa ketar-ketir, kepriye jan-jane kahanane Dibo.
“Mekaten
pak…bu…kankere Dibo sampun saged dipunpendhet. Nanging kahanane Dibo lemah
sanget, amargi medhalaken getih kathah, kula nyuwun pasokan golongan darah
jenis A, menawi saged mangke dalu langsung didonor, menawi boten wonten rumah
sakit nggadhahi, sumangga panjenengan matur kaliyan perawat ingkang njagi Dibo.
Pak…bu…sedaya gumantung kaliyan Gusti Allah, pihak rumah sakit sampun
ngupayakaken sedaya ingkang paling sae kangge Dibo putrane panjenangan.”
Tanpa
wangsulan apa-apa pak Yudi lan bu Tanti langsung metu saka ruang dokter lan
mlaku alon-alon menyang panggonane Dibo. Ning kana ana perawat siji sing lagi
nunggoni Dibo. Pak Yudi lan bu Tanti ngucapake matur nuwun karo perawat kuwi
sinambi njaluk tulung supaya ngurusake tambahan darah kanggo Dibo. Pak Yudi uga
nyuwun supaya terus njaga Dibo yen wong tuwane ora bisa ana ning sandhinge. Sawise
apa sing dadi tugase Dinda, perawat sing nduweni misi nggawe senenge pasien iki
wis dingerteni, dheweke banjur lunga metu saka ruangan lan enggal nemoni dokter
syamsul kanggo nyerahake laporan operasi mau.
Dokter
syamsul katon wis kesel, dheweke lagi beres-beres arep bali. Dinda mlebu karo
mesem manis, nyerahake laporan operasine.
“Kowe
wis mangan, ayo mangan…dhewe wis suwi ora mangan bareng, gayane ning sms,
sampun dhahar mas…yen diajak mangan bareng ana wae alesane.”
“Mas Syamsulku sayang, aku lagi ana gawean lemburan…panjenengan dhahar piyambak nggih?”
“Mas Syamsulku sayang, aku lagi ana gawean lemburan…panjenengan dhahar piyambak nggih?”
Syamsul
lan Dinda senengane guyonan wae, sanadyan lorone pepacangan wis nganti setaun
luwih, nanging yen prakawis prakaryan tetep prefesional.
Esuk-esuk
Dinda wis mangkat bareng lan sarapan bareng karo Syamsul. Dumadakan ana sms
saka pak Yudi bapake Dibo. Isine dina iki tulung kancani bu Tanti sing njaga
Dibo dhewenan ning rumah sakit, pak Yudi ana gawean ning luar kota ora bisa
ngancani Dibo. Dinda langsung mangkat menyang rumah sakit, Syamsul nesu keneng
apa pasien mesthi gawe kencane karo Dinda bubar kabeh. Seminggu saka dina
operasi, Dibo sansaya tambah parah, Dinda sing ngancani saben dina nganti
njaluk tulung bola-bali karo pacare Syamsul supaya nglakoni apa sing bisa
nggawe Dibo sehat.
Setengah
pitu esuk, Dibo divonis umure ora ana sesasi maneh. Dibo ngduweni kepinginan
jalan-jalan karo bu perawat ayu Dinda lan pak dokter ganteng Syamsul. Syamsul
gedheg-gedheg karo nyawang Dinda, Syamsul ora tahu katon cedhak bareng karo
Dinda ning rumamh sakit, amarga dheweke jaim banget, ora ana warga rumah sakit
sing reti yen dokter Syamsul lan perawate Dinda ana ikatan pepacangan bakal
arep tunangan, kejaba kanca cedhake Dinda jeneng Wati lan pak satpam rumah
sakit sing kerep mergoki Syamsul lan Dinda sak mobil bareng.
Sawise
Dinda ngrayu Syamsul, pungkasane Syamsul gelem. Wektu jam kerja ana sing kosong,
wong telu kuwi lunga menyang taman dolanan ning pusat kutha. Dibo lan Syamsul
katon akrab banget, kaya bapak lan anake. Ning komedi putar, Dibo njaluk Dinda
lan Syamsul uga melu numpak. Arep nolak nanging uga ora kepenak, banjur gelem
numpak komedi putar bareng-bareng. Dinda ora pernah numpak komedi putar karo
Syamsul, bareng ana Dibo bisa ngrasani jalan-jalan bareng. Wayah sore bali
menyang rumah sakit, Dibo takon apa ya dokter Syamsul seneng karo perawat
Dinda? Syamsul lan Dinda ngguyu bebarengan. Durung sempet Syamsul nyumauri
pitakonane Dibo, Dibo wis celathu dhisik.
“Perawat
Dinda pacare Dibo…perawat Dinda sing paling ayu…ora ana sing bisa ngalahake
tresnane aku marang perawat Dinda…yen pak dokter tresna karo perawat Dinda,
kudu tresna tenanan aja gawe perawat Dinda nangis…”
Krungu
omongane Dibo sing isih cilik, Syamsul sadar yen Dinda bener-bener dadi
gegantelaning atine. Ora bakal dhewene gawe tangise Dinda. Sedina sawise
jalan-jalan Dibo koma, kabeh padha panik. Dinda lan Syamsul wis nganggep Dibo
kaya anake dhewe, ora lila yen kelangan, padha rasane kaya pak Yudi lan bu
Tanti. Sejam ngenteni kasile priksa,
Dibo wis ora ana. Kabeh padha tetangisan, Dinda ora bisa nahan tangise, awake
lemes kabeh arep tiba banjur disikep Syamsul. Saiki Syamsul luwih romantis lan
tambah tresnane karo Dinda. Saisi rumah sakit, saka pasien, dokter, nganti
satpam ngerti yen Syamsul pacare perawat Dinda sing ayu kae.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar