Cerkakku 1

PESONA

SMA NANA

Sekolah Menengah Atas utawa SMA. Sasi iki sasi pungkasan mlebu sekolah SMP lan awal kanggo mlebu SMA. Apa sajake sing mbedani  SMP lan SMA. Kanggo Nana, dheweke wis bisa ngrampungi kabeh ujian kanggo nyandhang status kelulusan rasane wis ayem banget. Bisa ngira rasane ketar-ketir ngenteni pengumuman ujian, lulus ora lulus ora. Amarga saiki Nana wis njahit seragam putih abu-abu, bisa digagas dheweke lulus. Kasile nglakoni MOS, Nana bisa nambah kanca lan nambah pengetahauan. Senin Ngesuk Nana wis entuk pelajaran, rasane deg-degan.

            “Hm...minggu wingi wayah semene kowe isih tak kepang rambute. Kepang pira wingi ?“

            “Dina MOS kapisan kepang 15, kapindho kepang 16, katelu kepang 17, Bu.”

            “Oh ya.”

            “Mau esuk Bu Linda ngendikan apa Bu?”

            “Oh...iku takon kowe sidane mlebu SMA ngendi. Jarene kowe pinter banget bisa mlebu sekolah kuwi. Ibu batin pinter apa beja ya…”

            “Kadose beja Bu.”

            “Kowe apa wis sida njupuk jahitan seragam anyarmu, nduk ?”

            “Mangke sonten Bu.”

            Jam setengah pitu esuk, Nana wis rampung sarapan banjur ngenteni ibune menehi sangu. Jaman SMP Nana disanguni 5000, merga wis SMA sangune mundhak 2000 dadi 7000. Jam 06.45 Nana wis ning pinggir dalan nyegat angkot. Angkote pating sliweran nanging kebak-kebak. Jam 07.00, Nana ya durung mangkat. Ibune clingak-clinguk mandengi anake sing durung mangkat sekolah. Bareng ngenteni 2 menitan ana angkot sing gelem mandheg lan nggawa Nana tekan sekolah. Nembe wae Nana mudhun saka angkot, bel tandha wis mlebu muni. Pelajaran pertama dina pertama dadi murid SMA dikarepake Nana dadi dina sing nyenengake.

            Kancane Nana ning SMA rata-rata uga saka SMP sing padha karo Nana, dadi kekancanane sansaya raket. Ora wadon ora sing lanang raket banget. Kelas X iki Nana sebangku karo bocah Solo, jenenge Marina. Marina adoh saka wong tuwane lan saiki melu budhene. Marina bocahe ayu lan luwes. Bocah lanang mesthi seneng yen mandheng Marina. Saben dina neng sekolahan menyang ngendi wae Nana karo Marina mesthi bareng. Taun pertama ning SMA iki, Nana melu ekstrakulikuler PMR utawa Palang Merah Remaja. Azizah lan Fikar kancane saka SMP uga melu PMR. Awal-awal mangkat PMR rasane pancen aras-arasen. Lomba PMR siji blaka siji dipeloni Nana. Sansaya suwi rasane pingin sinau bab PMR. Nana saben dina baline saka sekolah nganti sore-sore, kadhang uga wayah bengi kudu mangkat maneh. Bapake Nana sing ora ngerti bab sekolahan nakoni wae neng apa anake bali nganti sore.

            “Wayah semene tembe bali sekolah. Ana acara apa ?”

            “Latihan kangge lomba PMR, Pak.”

            “Apa latihane saben dina ?”

            “Nggih Pak.”

            Wong tuwane Nana ngarep yen prestasi akademike uga aja nganti elek. Nana usaha kanggo nyeimbangke loro-lorone. Kasile semester 1 lan 2 kelas X, Nana bisa mlebu sepuluh besar. Bijine uga ora ngisin-isini. Ibu lan Bapake bungah nonton rapote anake. Unggah-unggahan kelas XI penjurusan IPA, IPS apa BAHASA. BAHASA jelas ora bakal dijupuk Nana. Saiki milih IPA utawa IPS. IPA kendalane ana ning fisika, IPS angel ning apalane.  Pungkasan jurusan sing dijupuk yaiku IPA. Lillahita’ala.

            Namane bocah-bocah sing mlebu jurusan IPA, IPS lan BAHASA ditempel ning papan pengumuman sekolah. Sawise nonton pengumuman, bocah-bocah padha mlayu mlebu menjero menyang ruang kelase. Nana mlebu kelas XI IPA 2, ning kelas kuwi akeh bocah sing mbiyene SMP bareng karo Nana. Ana Azizah, Fikar, lan liya-liyane. Tambah seneng rasane bisa sekelas, merga wektu kelas X ora bareng. Yen Marina mlebu jurusan IPS, ning kelas XI IPS 1.

            PMR utawa Palang Merah Remaja taun keloro angkatane Nana iki, ana pemilihan ketua anyar. Ketuane dipilih kanthi usulan para senior lan disarujuki kabeh anggota. Nana kadhapuk dadi calon ketua, wakil ketuane Hasan bocah BAHASA dene Azizah dadi calon sekretaris lan Fikar dadi pembantu umum.  Azizah krasa ora pantes lan durung sreg yen dadi ketua. Apa ya bisa dheweke mandhegani kanca-kancane lan nggawa nama organisasine kang uga bakal nggawa nama sekolahe.

            “Kowe saguh kan dadi ketua PMR angkatan iki?”

Pitakonan salah sawijine senior nggawe awake Nana gemeteran, kringet kemucur lan sesek ambegane. Kabeh wong musat karo dheweke, ngenteni apa wangsulane Nana. Sakdurunge mangsuli Nana mandhengi Azizah, Fikar, lan Hasan sing wis kaya kulawargane dhewe ning PMR. Tetelune wenehi isyarat Nana kudu mangsuli “Ya”.

“Aku pancen seneng karo PMR mas…mbak…kanca-kanca…, PMR dadi salah sawijining tujuanku budhal sekolah. UKS iki, senadyan ya kaya ngene iki kahanane bisa dadi omah keloro kanggo aku.”

“Banjur kepriye mau pitakonane aku?”

“Sanadyan aku dadi ketua, PMR lan UKS tetep sing nduwe ya bocah-bocah PMR. Ayo bebarengan gotong apa sing kudu digotong lan bisa digotong selagi dhewe isih ning kene.”

Keprokan saka bocah-bocah nggawe bingunge Nana, jan-jane apa sing dikeproki, nembe apa sing diomongake.

“Yen saiki kabeh nyeluk kowe Nana ketua PMR, gelem ta ?”

“Hm…ya !”

Sabubare wangsulan ketua PMR mau, Nana tambah kerep ning UKS. Yen jam kosong, yen dina libur sekolah, lan yen mbolos sekolah ya lungane menyang UKS. Kekancanane karo Azizah, Fikar, lan Hasan sansaya raket. Suwalike karo Marina sing maune bareng kelas sepeluhe, malah dadi rada adoh.

Akeh kegiatan sing dilakoni Nana , Azizah, lan Fikar bebarengan. Nana malah krasa yen dheweke saben dina kudu weruh Fikar. Aduh…apa iki bakal tuwuh rasa tresna. Tujuane Nana mangkat sekolah tambah siji, yaiku ketemu Fikar. Seneng-senenge Nana kasmaran marang Fikar, malah banter-bantere gosip Marina karo Fikar. Ditambah Marina nyedhaki Nana, apa wae ngenani Fikar Marina ceritakake karo Nana. Apa dumeh Nana kanca cedhake dadi kudu diomongake marang dheweke. Kaya kesamber bledeg rasane ngerti warta kuwi. Nana wis mulai rada ngadohi Fikar, amarga Fikar ya wis kerep bareng karo Marina. Ana saperangan wong PMR yen nyangkane Fikar senenge karo Nana, tapi ko malah gosipe karo Marina. Nana ora bisa ning UKS saben dina yen ning kana ana Fikar ya ana Marina. Sanadyan durung jadian nanging Nana ora bisa weruh wong sing disenengi lan kancane dhewe ana ning ngarepe saben dinane.

Unggah-unggahan kelas XII, padha studytour ning Bali. Nana lan Azizah ora melu mangkat mrana. Azizah ora saguh kahanan fisike, dene Nana pancen ora nduwe duet kanggo mbayar. Fikar lan Marina jelas melu kabeh lorone.

Dina kapisan sekolah saka baline bocah-bocah padha studytour, Nana kaya-kaya arep kelangan nyawane. Marina crita yen dheweke ditembak Fikar ning Bali.  Jare romantis banget. Nana ora wani  takon apa wangsulane Marina. Nana mesem, ngucapake selamat, lan enggal lunga. Pingin nangis rasane lan pingin cepet enggal lulus. Nana wis bener-bener ora nduwe semangat, nanging dheweke kudu nglalekake Fikar merga wis arep ujian.

Ora dumeh Nana ora bisa nduweni Fikar, kekancanane dadi bubar. Nana tetep nganggep fikar kancane lan seneng yen Fikar lan kancane dhewe Marina bisa langgeng. Ora dikira pepacangane Fikar lan Marina namung sedela, sawetara telung sasi. Krungu bocah loro kuwi putus Nana rada bungah sithik. Bungahe ora merga wis ora karo Marina. Nanging Nana bisa bebas arep mandhengi Fikar kapan wae lan ning ngendi wae jalaran Fikar single.

Saksekolah geger merga ana warta yen Marina jadian karo Gigih. Gigih kuwi bocah kelas XII IPS 3 sing mitirut Nana dudu tipe cowoke Marina. Nana tambah kaget setengah mati nalika krungu yen Marina putus karo Fikar merga durung entuk pepacangan dhisik. Nanging keneng apa iki malah jadian karo Gigih. Nana krasa yen Fikar bener-bener lara atine, Nana bisa ngrasani kuwi, Nana dadi ngedohi Marina lan rada kuciwa marang apa sing wis dilakoni Marina marang Fikar.

Kabeh kedadean kaya-kaya wis kesapu dening wektu. Dina-dina ngadepi ujian dadi tambane ati. Nana sedih banget ninggalake bangku SMA, ora pingin adoh saka Fikar. Apa daya Gusti uga paring dalan dhewe-dhewe. Nana daftar kuliah ning Semarang, dene Fikar daftar ning Bogor. Kareben tresna mau disimpen dening Nana ning jero atine, kapan Fikar bakal reti rasa kuwi mau ora dadi pangarepe Nana. Fikar ngisi uripe Nana nalika isih ana SMA. Yen jodho ya ketemu yen ora jodho ya ora ketemu.  

Jangkah lakune sikil sansaya ora karuan ninggalake sekolahan kuwi. Luh dlewer saka pipine Nana, dibarengi tembang saka band Indonesia sing judule “Semua Tentang Kita”. Akeh pengalaman saka SMA sing bakal digawa Nana menyang bangku kuliahan, lan kanggo urip sateruse…